conserveren en fermenteren

Ik dacht dat ik inmiddels best wel gewend was hier. De plek, de mensen, het ritme is al vertrouwd. Maar de laatste dagen kijk ik videos van YIP, spreek ik yip-alumni, en begin ik misschien te beseffen wat het inhoudt om hier te mogen zijn, om onderdeel te mogen zijn van het YIP netwerk. Ik wil het zo graag delen, wat hier gebeurt. Het is zo mooi, zo echt, zo belangrijk. Maar tegelijkertijd heb ik er mijn handen vol aan om hier te zijn, en alles te verwerken. En ik kan het niet uitleggen, of mijn woorden lijken betekenisloos. Kijk op vimeo naar contributer interviews en filmpjes van yippies, om een beetje een idee te krijgen waar ik het over heb. YIP is zoveel meer dan dit jaar. Het is een beweging, van hoop en daadkracht. En ik ben zo dankbaar dat ik daar deel van uit mag maken.
http://vimeo.com/35309222

Deze week stond in het teken van voedsel. Vanuit de gedachte "the secret of change is to focus all of your energy not on fighting the old, but on building the new." In plaats van in te gaan op wat er allemaal mis is met ons voedselsysteem, leerden we hoe het ook kan.

Woensdagochtend hebben we cider gemaakt, en 's middags mede. Donderdag leerden we rode bieten te vermenteren. Dus er staan nu drie grote tonnen met vloeistof in de woonkamer, die elke dag een aantal keer geroerd moeten worden. De cider zal, net als wij, het hele jaar rijpen, zodat we het tijdens ons graduation feest kunnen drinken.

Wat vooral tof is, is de andere manier van kijken naar het bewaren van voedsel. Een manier die zoveel eeuwen is gebruikt, maar die we aan het vergeten zijn. Overal om ons heen zijn bacterieën en gist. In onze maatschappij zijn we nogal bang voor die micro-organismen. Maar we bestaan zelf voor zo'n 90% uit bacterieën (!), dus we hebben ze heel hard nodig om gezond te blijven. Door het gebruiken van de natuurlijke gist of bacterieën, een omgeving te creëren waarin 1 soort domineert, kun je een volledig veilige situatie maken om voedsel in te bewaren. En dat proces van fermenteren voegt zelfs voedingswaarde toe aan het eten, door de micro-oganismen zelf en doordat je lichaam de voedingsstoffen na dat proces beter op kan nemen.

Vrijdag hebben we worst gemaakt, van de twee geiten die maandag voor ons geslacht zijn. Het was een rare ervaring. Het was al veel meer vlees, in plaats van een dier. We leerden het karkas in stukken te verdelen, het vlees van de botten te snijden, te vermalen en in worsten te persen. Maar zo 'normaal' als een stuk vlees uit de supermarkt, werd het niet. De vraag blijft, of ik me helemaal af wil sluiten van het eten van vlees, het doden van dieren om te eten, of dat het ook oké is om het af en toe met bewuste dankbaarheid te eten.

En vandaag was het appelfestival in Ytterjärna. Wij hadden met YIP een appelcafé georganiseerd, met allerlei soorten baksels, en het beroemde YIP-appelsap, waar we de afgelopen weken zo hard voor gewerkt hebben. Het was een hele geslaagde dag. We hebben vooral zelf heel veel spelletjes gespeeld, muziek gemaakt en cake gegeten. En af en toe was er een enthousiaste klant.

Komende week gaan we leren om al spelende de wereld te veranderen. Ik ben benieuwd!