Biography work
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
02 Februari 2015 | Zweden, Järna
mine or your own
without moving to hide it, or fade it, or fix it."
-the invitation, Oriah Mountain Dreamer
Afgelopen week hebben we biography work gedaan, met onze eigen organiser en counseler Annie Meijer, en haar collega en vriend Mary. En opnieuw zijn mijn woorden maar een fractie, van deze bijzondere week.
Het raakte me. Het diepe respect en de nederigheid die tussen de regels door uit elke seconde van deze week spraken. A deep understanding for what it means to be human. Dit is waar ik naar op zoek was. Dit is wat ik wil leren.
Het zit in de manier van luisteren die we oefenen. Zonder te oordelen, zonder in te kleuren met ons eigen verhaal. Zonder te denken dat we de oplossing weten, dat we ooit iemand beter kunnen kennen en begrijpen dan die persoon zelf. Hoe we getuigen kunnen zijn, naast iemand kunnen staan, en daarin de ander vrij kunnen laten. Om niet te sussen, niet weg te poetsen, niet op te willen lossen. Om te verdragen dat het pijn doet, dat het kwetsbaar is. Om een verhaal alleen maar te horen, echt te luisteren, en het daarna open te laten. Geen reacties. Om in die openheid ruimte te laten voor inzichten uit de hogere wereld, de diepere wereld, of wat er dan ook is. En dit zelf ook te durven. Dit zo puur en onverpakt te laten zien.
Er is een hoop inner work te doen, als je een ander in relatie echt vrij wilt kunnen laten. Het is een streven, een intentie. Om de kansen tot ontwikkeling aan te grijpen, als het leven je die aanrijkt. Om niet steeds naar de ander te wijzen, maar te durven kijken naar wat het over jou zegt. -En daarin ook realistisch te blijven. Sommige relaties zijn niet oké, en daarin vast blijven zitten is geen teken van verlichting.
Het is hard werk, maar het is zo waardevol. En het is zo nodig. Als we echt een gezonde wereld willen creëren, als we echt in gezonde communities samen willen leven, en zorg willen dragen voor de Aarde en elkaar. Dat we ons niet laten regeren door onze ego, onze onverwerkte wonden, onze angsten en frustraties. Onze dubbels. Dat we onszelf in zekere zin losmaken van ons verleden, maar ook oog hebben voor de betekenis van de gebeurtenissen die ons gevormd hebben. Responding instead of reacting. En dat we ook oefenen de ander zo te zien. Niet hun uiterlijk, niet hun persoonlijkheid. Maar hun essentie. En de ruimte te geven elke dag weer anders te mogen zijn dan we verwachten.
Ook daarvoor is deze week waardevol. Die kleine irritante gewoontes betekenen opeens zoveel minder, als je de dieptepunten en de glorie van iemand verhaal hebt gehoord.
Elke ochtend vertelde Annie achtergrondinformatie vanuit haar ervaring en -opnieuw- de antroposofie. Elke middag werkten we in kleine groepjes met onze eigen biografie. Daartussen was er elke dag een creatieve oefening, om de gebeurtenissen te verwerken met kunst.
Maandagochtend ging het over hoe biography work weer betekenis kan geven aan het leven, in een gemechaniseerde, materialistische samenleving. -Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er niet zoveel depressies als nu.- We hebben als individu meer vrijheid en verantwoordelijkheid dan ooit tevoren. Het is onze taak om een nieuw bewustzijn in te treden, van in vrijheid gekozen verbinding.
We kozen 3 postkaarten uit, voor onze vroege kindertijd, ons heden, de vraag waar we nu mee zitten, en onze toekomst, wat we daarvoor wensen. En in de groep deelden we over deze 3.
Dinsdagochtend keken we naar de ontwikkeling van de I. Naar de archentypen (oftewel, dit geldt niet altijd per se voor iedereen, het is een beeld) van de 7-jaarse ontwikkelingsperiodes. In de eerste 7 jaar landen we in ons lichaam, en ontwikkelen we een relatie met onze behoeften. Van 7 tot 14 worden we ons bewust van onze Ik, en ontwikkelen we onze gewoontes. Van 14 tot 21 worden we vruchtbaar en kunnen we eigen idealen ontwikkelen. In deze tijd zeggen we ofwel ja, ofwel nee tegen de wereld, afhankelijk van of we genoeg verwelkomt zijn in onze eigenheid.
21 tot 28 is de tijd van reizen. Van jezelf en je mogelijkheden ontdekken door relaties met anderen en verschillende dingen uitproberen.
's Middags bekeken we de periode van 9-10 jaar, waarin de I voor het eerst bewust zichtbaar wordt.
Woensdagochtend gingen we dieper in op de ontwikkelingsperiodes. 's Middags deelden we over belangrijke ontmoetingen in ons leven. Mensen die ons gevormd hebben en ons een nieuwe richting hebben gegeven aan onze weg.
Donderdagochtend leerden we een hele interessante theorie over psychische problemen. Daarbij gaat het om de 3 soul-capacities: denken, voelen en doen. Als deze door elkaar lopen, kun je vastraken in onzekerheid of zelfs psychotisch raken. Als ze niet met elkaar verbonden zijn, kun je ongericht gewelddadig worden. Als je deze energie op jezelf richt, uit het zich bijvoorbeeld in eetstoornissen en zelfbeschadiging. Het trainen van je I, en het werken aan deze drie levels kan je helpen in balans te komen/blijven. Ik snap het nog niet helemaal, maar het klinkt kloppend.
En vooral dat we mensen met stoornissen niet in een kliniek bij elkaar uit de maatschappij zouden moeten zetten, zoals we alle bevolkingsgroepen in hokjes bij elkaar zetten. We kunnen iets van ze leren.
's Middags keken we naar een periode van crisis in ons leven, en welk dieper begrip we daaruit geleerd hebben.
Vrijdagochtend ging het over de taak van boosheid. Het helpt ons rechtvaardig te leren oordelen. Alleen ongericht of gecombineerd met haat veroorzaakt het schade.
Ook bespraken we hoe je taak in het leven te vinden. Hoe we in alle eerlijkheid onszelf kunnen zijn, zonder ons groter of kleiner voor te doen dan we zijn.
's Middags deelden we een I AM moment. Een moment van onafhankelijke keuze, handelen vanuit onze innerlijke waarheid.
Ook hadden we elke dag tijd om aan ons personal project te werken. Wat ik met heel veel plezier heb gedaan. Gister gaf een van de yippies een concert, met het orkest waar ze aan meedoet. Het was magisch mooi. Waarna het tijd was voor feest. Vandaag was rustiger. Alle meetings gingen niet door. Ik heb door de sneeuw gewandeld en bij een haardvuur verhalen verteld. Die rust kon ik goed gebruiken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley