Welkom thuis

Ik ben weer terug in het vertrouwde Zweden. Waar het voorjaar inmiddels is aangebroken, de krokussen volop bloeien, maar het 's nachts nog aardig vriest. Het is zo heerlijk om weer in Ytterjärna te zijn. Deze plek ademt zo'n rust. Ik geniet volop, wandelend door de open velden en het bos, met alleen het geluid van vogels om me heen.

De reis terug was lang. Met 5 uur vertraging in Kathmandu omdat de president van China op het vliegveld aankwam. Het was interessant om te zien, al die mannen strak in pak. Ik heb vrijwel de hele reis geslapen, omdat ik net op het laatste moment nog ziek geworden was -waarschijnlijk door het gebrek aan slaap de laatste nacht.

Het was weer wennen aan het superstrakke vliegveld van Stockholm. De schoongepoetste, geautomatiseerde wereld. Na een lange busreis en taxi kwamen we om 4 uur 's nachts dan eindelijk aan. Ik was te wakker om gelijk te gaan slapen, dus heb ik eerst gewandeld door het bevroren wonderland. Om vervolgens tot half 6 's avonds te slapen.

Het was fijn om een paar dagen te hebben om te kunnen landen hier. The soul travels by horse. Ik heb tijdens deze reis ervaren hoeveel invloed een plek heeft op hoe ik me voel, en het was heerlijk om eerst tijd door te kunnen brengen met deze fantastische plek. Voordat zaterdag mijn andere yippievrienden aankwamen.

Inmiddels is het huis weer gevuld met vertrouwde stemmen. Er worden warme knuffels en interessante verhalen uitgewisseld. Iedereen is vol van de ervaring, van Zuid Afrika, Los Angelos, de Filipijnen en Nepal. Het is duidelijk dat iedereen de internship gehad heeft die diegene nodig had, ieder op zijn/haar unieke manier. Ik ben zo blij om iedereen weer te zien, en alle vriendschap om me heen is hartverwarmend.

Komende week zullen we elkaar alle ervaringen vertellen in de presentaties (1,5 uur per groep), maar daarna zullen de verhalen nog vele weken onze gesprekken vullen.