voor vertrek

Omdat mijn weblog de dag voor vertrek niet werkte, is hier nog een oud reisverslag van voor vertrek naar Nepal:

De afgelopen week was gereserveerd voor Internship Preparation. Om langzaamaan toch een soort van de gaan beseffen dat ik maandag in het vliegtuig zit naar Nepal (!!!). En Reinoud begon de week heel helder.
"If you think you are going there to help them or safe them, you are fooling yourself. This is for you to learn from. And for them you mainly serve as a pair of ears to tell their story to"

Daarmee dus de uitnodiging om onze arrogantie thuis te laten. Ook in gesprek met de mensen daar. Geen kleinerend medelijden hebben, niet denken dat wij de oplossingen hebben. We hebben geen idee van hun realiteit, geen idee hoe hun leven eruit ziet en wat het van hen vraagt om te doen wat ze doen. Dat is voor mij tot nu toe de belangrijkste les van YIP. Moving from judgement to interest, van antwoorden naar vragen. Ik wilde altijd zo graag het antwoord weten, gelijk hebben. Als ik besef dat ik zo weinig weet over de ander, en oprechte interesse toon, dan kan ik de ander op een gelijkwaardig niveau ontmoeten. Dan kunnen we van elkaar leren.

Dat is de intentie waarmee ik op reis ga. Dat is waarmee ik ga oefenen. En Nepal, een land waar -volgens mijn vooroordelen- humbleness en service zo in de cultuur geïntegreerd zijn, zal een goede leerschool zijn.
Elke ochtend keken we een documentaire over een van de landen van bestemming. Een documentaire over de overbevolking en armoede in de Filipijnen, en de rol die de Katholieke Kerk daarin speelt. Over de vrijgeboren generatie in Zuid-Afrika, die de geschiedenis achter zich wil laten en zich expressief uitdrukt in mode en cultuur. Over Nepal, het contrast tussen het kalme platte land, de drukke steden en alle tempels die zo zijn geïntegreerd in het dagelijks leven. En over Los Angelos, de gang oorlogen die daar -voor de meeste ogen onzichtbaar- uitzichtloos aan de gang zijn, en twee organisaties die jongeren een uitweg bieden.
https://www.youtube.com/watch?v=KDL-opXADj0

Vooral die laatste documentaire was heel erg indrukwekkend. En na afloop gingen we in gesprek. Wat betekent het om als rijke westerling zo'n werkelijkheid binnen te treden, met de kennis dat je weer een ticket naar huis hebt. Hoe stel je je respectvol op, als gast? Hoe ga je om met de confrontatie met armoede, met andere culturen. Hoe kunnen we de lessen van YIP met ons meenemen? In plaats van de rijke toerist uit te hangen. Het was heel waardevol.

Verder hebben we veel groepsgesprekken gehad, wat heel waardevol was. Praktische dingen geregeld. Besproken hoe we onze ervaring gaan oogsten. Gezondheid en veiligheid besproken. En vrijdag hebben we alles aan elkaar gepresenteerd.

We gaan naar een ecodorp vlakbij Kathmandu. Daar gaan we werken met ecobuilding, de opening van een café, biodynamische landbouw, en, een Waldorf peuterspeelzaal!!! Ik heb de kinderen hier gevraagd om tekeningen te maken, en ik neem allerlei bladeren/denneappels/rosebottels uit de Zweedse natuur mee om daar aan de kinderen te kunnen laten zien. En als ik terugkom, zal ik een presentatie geven over Nepal aan de kinderen hier. grin-emoticon
Vrijdagavond hebben we zelf gekookt, 3 gangen en super luxe eten. En in het kader van de carnaval waren we verkleed, wat natuurlijk erg hilarisch was. Gister hebben we gezamenlijk het hele huis schoongemaakt. Ik ben mee geweest op een wandeling naar een vuurplek waar we ook op de eerste dag van YIP waren, en ik heb mijn eersten eigen vuur gemaakt!'s Avonds vertrokken de eerste yippies naar de Filipijnen. Wat betekende dat we tot 2 uur in de keuken zaten om hen uit te kunnen zwaaien. En vandaag moet dus nog alles georganiseerd en geregeld worden.
En morgen ga ik dan echt weg!!!!!!