Slava theater

Ook deze week is lastig in woorden uit te drukken. Maar dat is vooral omdat er niet zoveel woorden gebruikt zijn. We hebben een week fysiek theater gedaan: Al zingend rondjes rennen door de zaal, op impulsen reageren, een 'hele zware steen'(=lucht) optillen, allerlei ritmes nadansen, met de groep als een organisme proberen te bewegen. En ook elkaar de lucht in tillen, elkaar rond laten vliegen, met gesloten ogen op een groep mensen afrennen: dingen waarvan ik eerst dacht dat ik het niet zou kunnen. Een week echt met ons lichaam werken. Wat behoorlijk vermoeiend is, is ben niet gewend me daar zo op te focussen. Maar daardoor des te interessanter.

Daarnaast ben ik deze week druk geweest met mijn personal project. Ik ben me aan het verdiepen in Waldorf onderwijs/de vrije school. Ik had het niet verwacht, maar ik ben er echt door geraakt. De warmte, het begrip, de diepe poging om te begrijpen wat er omgaat in een ontwikkelend kind en welke ondersteuning het daarbij nodig heeft. De ruimte om op alle gebieden te ontwikkelen, niet alleen het intellect. Het handwerk, leren een groentetuin te verbouwen, de kunsten, liedjes, de dag beginnen door een kaars aan te steken. Ik heb er nog een hoop over uit te zoeken, maar tot nu toe heeft het me verrast.

Het is al laat, dus ik hou het kort. Want vanaf morgen gaan we ons verdiepen in de Study of Man, de enige echte antroposofische cursus van dit jaar, en voor mijn personal project denk ik heel interessant.