Kerstvakantie

De afgelopen 2 weken had ik vakantie, en ben ik teruggegaan naar Nederland. Zo raar, om terug te zijn op een plek die zo vertrouwd is, maar daar toch weer echt aan te moeten wennen. Het was heel fijn om mijn familie en vrienden weer te zien, om ervaringen uit te wisselen, bekende grapjes langs te horen komen.

Maar het was ook gek, om uit de prachtige, lieflijke, antroposofische bubbel weg te gaan, en dan in een vliegtuig te zitten. Een plastic wereld, die zogenaamd echter is. Ik had opeens weer last van ongemakken waar ik aan gewend was geraakt. Uitlaatgassen, auto's, drukte, grijs en beton, reclames, commercie, journaal. De confrontatie met 'het systeem', waar ik me zo niet in thuis voel, deed me meer dan ik had verwacht. Dat waar ik eerst zo goed in was, leek ik uit luxe te zijn verleerd. Het zien van het mooie, waar ik ook ben. Aan het eind van de vakantie ging het beter. Het was goed, om mijn idealen te nuanceren, me eraan te herinneren dat YIP niet het enige juiste is. Dat niet iedereen zich hier thuis zou voelen, en er ook voor hen ruimte moet zijn. En dat het netwerk van YIP bij lange na niet de enige is die werkt aan een gezondere, mooiere toekomst.
Het was ook een tijd om na te denken over hierna. Wat ik dan wil doen. Ik droom van een project om ouderen en jongeren met elkaar te verbinden, oren te geven aan hun beiden wijsheid, en van betrokken raken bij het ecodorp dat op dit moment in Bergen gebouwd wordt. Terwijl ik ondertussen ook moet verzinnen hoe ik mezelf daarmee kan gaan onderhouden.

Naast al die overdenkingen, heb ik er vooral heel erg van genoten iedereen weer te zien. Met een heerlijk uitgebreid kerstdiner, een Gouden Engelen kinderfeest op de molen, een overdaad aan oliebollen, -ondanks alle bezwaren toch heel mooi- vuurwerk, spelletjes, gezelligheid en heel veel goede gesprekken.

Toen ik gister weer aankwam in Tellevana, werd ik gelijk overspoeld met knuffels en "welcome home". Een film gekeken en tot diep in de nacht een even diep gesprek gehad over de relatie tussen mens en natuur, of jezelf controleren tot wereldvrede kan leiden, de aard en functie van boosheid, de diversiteit van mensen, en de essentie van hoe we, verschillend, in het leven willen staan.
Vandaag ben ik vooral heel veel buiten geweest. Met prachtig weer, een goede manier om weer in Zweden te aarden. Wandelen, wassen, voetballen. Een gemeenschappelijk avondmaal. En toch veel te lang op de computer, essays lezen van Charles Eisenstein, het is gewoon te interessant.

Morgen begint de course weer. En gelijk ook met Orland Bisschop. Hij werkt met initiatierituelen en met jongeren die uit gang-oorlogen proberen los te komen. Het schijnt een van de meest indrukwekkende weken van het jaar te zijn. Ik ben benieuwd.